Tja..hvað skal segja...vaknaði, já glaðvaknaði rétt rúmlega 4...why? I gær var semi langur dagur, skóli, kaupa strigaskó og svo, já svo...World Class í smá púl. Jamms, gaman bara og ég var þreytt í gærkveldinu. Þegar ég var búin að smyrja handa okkur nesti fyrir morgundaginn, þá lá leið mín í háttinn. Mjööög lúin stelpa, reyndi að lesa aðeins í bókinni Stefnur og straumar í uppeldissögu en gafst upp fljótt, augun ó svo þung. Klukkan var kannski 12, þegar ég hrundi út af. En ekki lengi..neh..arrggg...
Oftast þegar fólk vaknar svona um miðja nótt, líkt og Bjarki þegar hann fer á klóið, þá sofnar fólk bara strax aftur. Hann til dæmis var farinn að hrjóta á 5. sekúndu í nótt! En ekki ég, ég fer framúr, ferðast um veraldarvefinn og er já barasta glaðvakandi! Í byrjun des held ég, fór ég til læknis vegna þrálátra axlarmeiðsla (The Bridge School in London). Núhh, læknirinn knái spurði mig hví ég hefði ekki komið fyrr, ég væri komin með slæma vövðabólgu fyrir utan meiðslin góðu. Hann spurði mig hvort ég væri hamingjusöm, hvor lífið væri erfitt, vinnan/skólinn of mikið, en ég svaraði að allt væri í fínu, fyrir utan svefnmynstrið mitt sem á það til að vera skrautlegt. Hann ákvað að fyrst og fremst þyrfti að koma svefninum í lag, ég yrði að komast í djúpan svefn, nú svo auðvitað líka að fara í sjúkraþjálfun (hver hefur tíma til þess?). Ok, ekki alveg sátt við pillurnar, hef þó prófað en verið treg. Í kvöld ætla ég að sleppa öllum pepsi, fara í sund og... og... taka svefnlyfið góða. Must sleep! Jakkedí jakk...