Allt snýst um tilviljanir, ekki það að ég hafi ekki vitað það áður en ég var bara aldrei 100% viss. Ef ég hefð ekki verið inn í tölvuherbergi akkúrat þessar 2 mínútur sem ég var, eða ef ég hefði ekki farið með Hróa Hetti á síðustu öld á forsýningu á Get Shorty, hefði ég aldrei heyrst í litlu rækjunni. Og hvað þá? Þetta er barasta ekki í fyrsta skipti sem villt grey rambar á okkar hurð. Neibb, við höfum samt alltaf náð að koma þeim heim, enda veit ég fátt verra en að vera búin að týna kisa. En þessi skonsa er bara alveg týnd, enginn svarar auglýsingunum okkar. Þetta er bara hrikalega sorglegt. Sorglegt í þeirri merkingu að kannksi er e-r búinn að týna henni en nennir ekki að leita en ekki sorglegt að því leyti að hérna líður henni allavega ekki illa. Hún er svoooo lítil en alveg mega óhrædd, stekkur og flýgur um allt og ég gríp bara fyrir augun. Svo sefur hún bara í handakrikanum mínum.

Ok, að öðru, mamma hefur alltaf kennt mér að ég geti aldrei skammast mín fyrir neinn annan en mig eða sko aðra en mig þar sem ég er ekki hestur. Well, samt sem áður gæti verið að þetta boðorð hafi fallið á föstudaginn...ég veit það ekki en biðst allavega vega forláts á minni ó-laydilike hegðun-þið takið þetta til ykkar sem eydduð bróðurparti kvöldsins með mér....

Then again, þá er ég ekki þekkt beinlínis fyrir að vera dama í þeirri ofurmerkingu.

Ef ykkur langar til að horfa á brútal og sóðalega þætti þá mæli ég með Deadwood. Ég tel mig flotta í enskunni en stundum skil ég ekkert hvað verið er að röfla um í þættinum. Þarna er mikið um: morð, svín sem éta lík, dirty kúreka, "vinnukonur" með allskyns kláðasjúkdóma, sveitta barþjóna, nærfatasamfestinga og (fáránlega mikið) af blóti-alvöru bann-blóti. Þar fyrir utan er ein voða pen og fín kona, einn ágætlega sætur karlmaður og lítil norsk smástelpa.
Jú þetta er þáttur um landnema BNA... Já og, ég er aðeins á fyrstu seríu...Og annað já, Keith Carradine leikur einn svakalegan. Þið munið eftir honum úr einu Friðriks-floppi.