Til hamingju með daginn í gær mæður!

Mergjað. Öfga geggjað. Uiíhh. Töff. Ég man þegar ég notaði svona orð. Er ekkert hætt því, ný komin í staðinn. Veit ekki af hverju ég fór að hugsa um þetta. Tímarnir hafa svo sannarlega breyst þó svo að orðaforðinn sé ekkert orðinn fágaðari. Vorum litla fjölskyldan í kosningateiti í gær en ég var samt ekkert afskaplega mikið með hugsann við þann bransa. Kannski brjóstamjólkurþokan. Það er allavega henni að kenna að ég gleymdi að kjósa! Ekki samt henni að kenna að ég hafði engan áhuga á júró. Það dæmi er glatað og hefur verið það lengi. Maður nær samt alltaf að láta hæpa sig upp á síðustu stundu en í þetta sinn horfði ég ekki einu sinni á keppnina. Veit að Serbía vann en veit ekkert hvað eða hvernig það lag er. Gott hjá þeim.

Finnst flott að Man United tapaði fyrir West Ham. Samt ekki en veit ekki af hverju. Finnst bara skemmtilegt að horfa á heimsmeistarakeppnina og næt vel að láta hæpa mig upp fyrir hana. Lúði. Litli sofnaði aðeins fyrr en venjulega, er enn sofandi og konan ég, vitlausa ég er ekkert að nýta tækifærið og fara sjálf í bólið. Nei, þess í stað fór ég að taka saman. Hann vaknar pottþétt þegar ég fer upp í. Æ anginn... (væmnin löngu búin að heltaka mig-no worries, geri mér fulla grein fyrir því)

Magnað að ég hafi getað skrifað nokkrar línur, þokan strokar þá ekki allt út. Kúl.