Ég tók mig til um daginn-reyndar tók ég mig ekkert til né planaði þetta eitthvað sérstaklega heldur gerðist þetta svo mikið óvart að ég er enn að átta mig á því að þetta hafi verið ég sem gerði þetta.
Málið er að ég var svo til andvaka og átti ekkert til að horfa á. Rak svo augun í sjöttu seríu Americas Next Top Model. One thing lead to another og nokkrum tímum síðar var ég búin að horfa á 11 þætti....ég spólaði að vísu mikið og oft áfram, en þetta varð að svona sjúklegu mission og áður óþekkt þráhyggjueinkenni komu þarna berlega í ljós. Ég varð hreinlega að vita hvort heil sería gæti verið svona svaðalega prumpurassleiðinleg og hvort hver einasti kúlurassaþáttur væri eins!
Niðurstaðan, júbb hún getur það og þeir voru það, and a half! Mér finnst ég hafa tapað hluta af mér og að ég geti aldrei endurheimt hann. Líkt og þegar þú sturtar óvart öðrum uppáhalds eyrnalokknum þínum niður. Ekki sjéns að ná í hann! Það væri annað ef hann færi niður vaskinn, þar væru allavega 67% líkur að hann væri í vatnslásnum og okkur er nú öllum kennt á leikjanámskeiðum hvernig á að opna þannig. Það held ég nú.

Annars var ég að komast að því að það er verið að plata okkur hérna á þessu blessaða skeri. Alveg pottþétt á því að á meðan við (samlandar) áttum að vera upptekin að horfa á Grandma´s boy, Scary movie 4 eða aðra eins gæðabíómynd-þá vorum við svæfð eða réttara sagt dáleidd og tíminn jafnvel stöðvaður. En ég er svo klár að ég sé í gegnum þetta alheimsplott "þeirra", enda var ég ekki að horfa á þessar myndir. Ég læt ekki plata mig, það er ekkert komið sumar, það er ennþá bloody ass haust. Ekki segja mér að þú lést plata þig!!??

Annað, ef ykkur langar í góða (ó)sumartónlist þá mæli ég með The Shangri-Las. Þarf ekkert að útskúra þær neitt-bara skemmtilegt og búið að vera til í safninu lengi.