Sagði ömmu frá merkingunni á grillinu, hún kallaði í afa og sagði glöð að þau þyrftu ekki að grilla framar. Svo fyndin hún amma. Og afi. Einu sinni, þegar mamma og pabbi voru að byggja við húsið, flutti ég smá til þeirra. Bjó sem sagt í sama herbergi og margir aðrir fjölskyldumeðlimir hafa gert í gegnum árin. Amma og afi segja nefnilega aldrei nei við fólk. Nei ég held bara aldrei. Allavega, þegar ég var svona 18 ára um verslunarmannahelgi, kom ég snemma um morgunin heim með einni vinkonu minni. Mjög þreyttar lögðumst við í koju og steinláum...lengi. Svo heyri ég að amma bankar, opnar og segir við mig að þau séu að fara til mömmu eða eitthvað og hvort ég vilji koma með. Ég, enn sofandi neitaði.
Svo seinna um daginn er ég að tala við mömmu í símann, þegar hún skellir upp úr og segir:,,Amma þín segir að þú sért lesbía og hafir komið með kærustuna heim!" Ekkert að því, en þetta var nú samt bara vinkona. Málið er að amma sagði þetta pollróleg eins og ekkert væri en mömmu fannst þetta afar skondið. Veit ekkert af hverju ég skrifaði þetta. Not a clue.

Hef alltaf lesið mikið-stundum fór ég ósofin í skólann sem krakki því ég gat ekki hætt. Það voru ekki bara ein tegund bókmennta sem ég las, heldur las ég oftast (er meira choosy núna) eiginlega bara allt sem ég komst í. Ég eyddi til dæmis klukkutímunum, jafnvel dögunum saman að lesa ALLAR Öldin okkar bækurnar hjá afa. Draugavesen, morð, veiðar, sjúkdómar og fleira djúsí. Ætla að lesa þær allar bráðum aftur.
Svo las ég Sögu Önnu Frank nokkrum sinnum líka hjá ömmu og afa, og grét í hvert einasta sinn. Man að síðast þegar ég las hana grét ég ekki bara, heldur var ég með flóðblóðnasir og las helminginn á hvolfi.

Aðra bók hef ég lesið nokkrum sinnum og frétti svo síðar að bróðir minn hefur gert nákvæmlega það sama. Býr Íslendingur hér er um Leif Möller, sem var handtekinn því þeir héldu að hann væri njósnari. Hann slapp úr fangabúðum í Þýskalandi og þagði alltaf um þetta. Þangað til hann var að deyja. Mögnuð.

Einu sinni áttum við að skila inn til kennarans hversu margar blaðsíður við lásum, t.d. kvöldið áður. Ég skilaði svo absúrd mörgum að hún hélt það væri eitthvað að mér. Held hún hafi viljað svo sönnun frá mömmu-en mamma þurfti alltaf að kvitta undir.
Svo var ein bók sem ég manlíka eftir, en ég las nú ekkert í henni-rakst óvart á hana einu sinni og roðnaði. Sú hét Sjafnaryndi og hver sá sem veit hvaða bók það er fær Braun-blender í verðlaun (krulljárnin eru búin).
Núna er ég að klára Lullaby eftir Chuck Palahniuk. Á náttúrulega að vera löngu búin með hana en hún, ásamt fimm öðrum vinkonum hafa beðið eftir mér á náttborðinu líkt og vodkaþyrstar vinnukonur mest allan veturinn. Ég er komin elskurnar!

****Smá update****
Fyrir löngu varð uppselt á Belle and Sebastian tónleikana báða, við vildum fara á Borgarfjörð Eystri til að hlýða á þetta snilldar band. Uppselt! Og það strax. En í dag fékk ég að vita að ég er að fara jei jei. Svona er að þekkja fólk með sambönd hahaha. Elska sveitina, elskana!