Í kvöld ætla ég ekki að drekka bjór, mjöður, cerveza, bier, beer. Aðalástæðan eru tíðar klósettferðir, ekki alveg með partíblöðruna sem ég var áður með. Þess í stað er ég byrjuð á því rauða, svo tekur við hið hvíta. En í kvöld förum við snemma út, ohh svo gaman.

Hef eiginlega ekki tíma fyrir details, eða jú jú what the heck.
Fórum í gær á Gaukinn þar sem fyrir eyrum okkar urðu nokkrar ágætar hljómsveitir, og ekki. Ætlunin var að vera þar, fara svo yfir götuna og sjá Juliette and The Licks. En við ákváðum að vera bara þarna inni. Fyrst sáum við þá ágætu hljómsveit Kimono. Erum bæði sammála um að það band sé vel yfir meðallagi, og undum við okkur vel. Hohoho. En bassaleikarinn spilar einmitt á svona víólubassa, alveg eins og Bjarki var að kaupa sér. Fínt að sjá þá líka þar sem þeir munu eyða vetrinum í þeirri ágætu bor, Berlín. Nú næst var Ghostdigital og nú ætla ég definitely ekki að eyða of mörgum orðum. Mér finnst þeir ekki skemmtilegir. Allt frábærir tónlistarmenn, no doubt og mörg flott og glæsileg hljóð, en ekkert meir. Bara aðeins of mikið kaos, spuni, flipp, eitthvað. En ekkert persónulegt. Bara ekki mitt. Ok. Svo komu Mitchell Brothers á svið. Tony og Teddy Mitchell. Hressir peyjar frá Lundúnaborg. Mér fannst þeir skemmtilegir. Vildi bara að mér hefði ekki verið svona illt í löppunum. Greyin hafa munað sinn fífil fegurri. Þ.e. lappirnar. Bræðurnir voru fínir. Sátt við þá. Svo biðum við í smástund og Fiery Furnaces stigu á svið. Og aftur segi ég fínt band, skemmtilegt lið og greinilega með sinn stíl á hreinu. Gaman gaman. Vá hvað þetta er eitthvað þurrt hjá mér. En ég er að flýta mér. Borða og svo niður í bæ.

Gæti komið með meiri details seinna. En eitt verð ég að segja. Við B stóðum allan tímann hlið við hlið. Svo færði hann sig rétt aðeins 1 metra frá mér vegna tíðra og háværra samtala félaga við hlið hans. Um leið og hann færði sig, vatt sér hávaxin ung stúlka að Bjarka. Hún sagði við hann, að hún vildi ekki vera dónaleg en að henni fyndist hann vera sætur og getnaðarlegur, flottur strákur. Einnig sagði hún að hún vissi að hann ætti konu, þá leit hún rétt snöggvast á mig. Ég heyrði ekkert hvað hún sagði en sá þegar hún leit á mig. Ég sem næm kona, fann á mér að eitthvað hefði hún sagt. Sko, ég er náttúrulega hjartanlega sammála þessari ókunnugu konu en...hún nýtti sér tækifærið um leið og hann færði sig. Dónleg my ass! Fífl segi ég nú bara. Sannar svo innilega kenninguna um íslenskar konur (er ekki að alhæfa), þær eru margar tæfur og ekkert annað. Frekar ósmekklegt. Myndi maður einhvern tíma...Hann stóð við hliðina á mér...ohh pirr. En Bjarki sá varla hvernig hún leit út hann var svo hissa, en ég sá hana...bíðið bara, kannski verður framhald.