Ég vil byrja á því að vekja athygli á tímanum. Einnig vil ég benda á að ég er ekki klikkuð heldur bara fed up og brjáluð. Ég verð ekki brjálæðisleg reið né sturluð oft, eiginlega aldrei og þetta veit fólk sem þekkir mig. En núna, núna er ég alltof reið. Vaknaði sem sagt klukkan eitthvað rétt að verða 5, við mestu stunu-apa-mongó-kynlífsafbrigðis öskurhróp sem komu að ofan frá karlhórunni og einhverri nýrri illalyktandi beyglu. Og hey þau eru enn að. Hann veit svo nákvæmlega að við heyrum ALLT og honum er svo drullusama. Óþroskaða, egósentríska, mannfýlan sú arna. En mig vantar ráð. Var áðan að hugsa um að hringja á bjöllunni en veit ekki hvað ég ætti svosum að segja og ég gæti sagt eitthvað fáranlega mikið reitt eitthvað og kannski séð eftir því en hey mér er að verða sama. Verð að segja eitthvað næst þegar ég sé hann. Bara verð.
Á eftir ætla ég að vera pirrandi nágranninn. Meatloaf er ágætur klukkan tja 10 á föstudagsmorgnum. Hvaða dagur er betri til þessi að viðra hann eða humm eitthvað annað. Á reyndar ekki Meatloaf en ég finn eitthvað þungt og gott. Eitthvað sem vekur mann og kemur manni í gírinn. Veit ég á ekki, því eins og mamma sagði alltaf, þá er maður bara alveg jafn slæmur. En ég ætla að vera slæmur. Ég er þó allavega ekki lausgyrtasta manneskja miðborgar Reykjarvíkur.