Í gærkvöldi leit íbúðin svona út...myndin öll brengluð en kannski sést smá

Með hjálp ótrúlegra aðila og óendanlegri vinnu eiginmannsins, er þetta loks að koma. Jú, það viðurkennist fúslega að vinnan var töluvert meiri en við áætluðum í byrjun en á móti má segja að þetta er allt almennilega gert. Það liggur hreinlega við að við séum búin að endurbyggja íbúðina! Veit ekki hvort það hafi farið tugir lítra af sparsli á veggi og loft, flot á öll gólf, endalaust af málningu og svo parketið góða sem er á góðri leið. En fyrir utan þetta er náttúrulega vinnan sjálf en ég get ekki með nokkru móti líst eða sagt hversu margir klukkutímar hafa farið í blessaða hreiðrið okkar. Ó en allt þess virði enda værum við tæplega að þessu ef svo væri ekki. Það á án efa eftir að fara vel um okkur þarna.

Stefnum að flutningum í vikunni...trúi ekki að það sé komið að þessu!

Það er nú bara þannig að við erum alveg næstum því að fara að flytja inn í ó svo fínu íbúðina okkar. Hver ein og einasta frístund fer í hana en þó höfum við leyft okkur að slappa aðeins af...en ekki mikið. Höfum líka fengið góða hjálp frá frábæru fólki.



En svo er komið að einu sem við þurfum að leysa en höfum trassað, tja viljandi. Málið er að hún litla Ögn okkar býr hérna með okkur hjá mömmu en þar sem hún er með tvo aðra ketti, getum við ekki skilið hana eftir. Mamma er nú ekki beint að elska það að hafa ketti enda hefur þeim bara verið komið fyrir án þess að hún hafi sérstaklega gefið leyfi fyrir þeim.



Allavega, það er of mikið mál að vera með kisa á þriðju hæð og til læknisins förum við ekki. Því bið ég ykkur öll (ef einhver) að kíkja í hjartaboxið ykkar og athuga hvort það sé ekki tæní möguleiki á því að þið mynduð vilja taka að ykkur eina litla agnarögn. Hún er án efa þroskahömluð þrátt fyrir að formleg greining hafi ekki farið fram. Vöxturinn stöðvaðist þegar hún var kettlingur (fæddist mikið fötluð) og augun eru í kross. Hún er með beyglaða rófu og án efa með sérstæðasta kattaútlit sem þekkist. Sætust og voða ljúf og við erum sannfærð um að henni líði ekki illa. Þvert á móti. Og við viljum að henni líði áfram vel. Æ mig verkjar í hjartað að hugsa um þetta. En svona er þetta...



Hugsið málið.

Hérna er mynd af henni og Gný sem býr i gömlu íbúðinni okkar í Bogahlíð.